Oczyszczalnia ścieków

Rozwiązanie problemu odprowadzania i oczyszczania ścieków należy do podstawowych zadań z zakresu ochrony środowiska realizowanych w ramach rozwoju systemów inżynieryjnych w obszarze gminy. Do tej pory ścieki komunalne powstające na terenie Osieka, nie były poddawane oczyszczaniu. Odprowadzane były do przydomowych osadników (w nie skanalizowanej części Osieka nadal tak jest).

Z rejonów gdzie nie ma kanalizacji ścieki dowożone są do oczyszczalni taborem asenizacyjnym.

Technologia oczyszczania ścieków obejmuje:

• zlewanie ścieków dowożonych wozami asenizacyjnymi w stacji zlewczej,
• pompowanie ścieków doprowadzanych kanalizacją sanitarną oraz ścieków dowożonych do części mechanicznej oczyszczalni,
• mechaniczne oczyszczanie ścieków w stacji mechanicznego oczyszczania ścieków wyposażonego w urządzenie składające się z: sita spiralnego zintegrowanego z prasą do skratek, piaskownika poziomego i układu kontrolno-sterującego,
• biologiczne oczyszczanie ścieków wyposażone w reaktory biologiczne typu SBR z drobnopęcherzykowym systemem napowietrzania wgłębnego,
  spust ścieków oczyszczonych,
• pompowanie osadu nadmiernego do zbiornika zagęszczania osadu,
• unieszkodliwianie osadów w stacji przeróbki osadów z zagęszczaniem osadu na prasie filtracyjno-taśmowej oraz chemicznym strącaniem,
  składowanie osadów odwodnionych.

Technologia SBR

SBR jest to reaktor cykliczny, częściowo opróżniany i napełniany. W jednej komorze kolejno następuje cykliczny przebieg poszczególnych faz: napełniania (z mieszaniem lub bez), reakcji (z napowietrzaniem lub bez), sedymentacji, dekantacji i oczekiwania. Reaktor jest wykorzystywany jako komora osadu czynnego oraz komora sedymentacyjna. Recyrkulacja osadu jest zbędna, ponieważ osad nie odpływa z reaktora. Czas pomiędzy rozpoczęciem procesu napełniania a zakończeniem fazy dekantacji nazywany jest cyklem.

Obecnie reaktory cykliczne zyskały szeroką akceptację i są jednym z najpopularniejszych układów reaktorów dla małych oczyszczalni ścieków. Powszechna akceptacja technologii SBR i jej duża popularność w środowisku projektantów spowodowała, że stosuje się je również w dużych oczyszczalniach. Intensywne rozpowszechnienie tej technologii nastąpiło, gdy w kolejnych krajach zaczęto wprowadzać wymagania odnośnie usuwania ze ścieków substancji biogennych. Uznano wówczas zalety reaktorów SBR, w których ekspozycja mikroorganizmów na pożądane, okresowo zmienne warunki natlenienia jest niezależna od zmian natężenia dopływu ścieków. Przy odpowiednim zaplanowaniu cyklu w SBR można usuwać azot, fosfor oraz ograniczyć rozwój bakterii nitkowatych.